ေရာင္နီသာတဲ့ ေန႔သစ္ဆီ

လူေတြနဲ႔ေ၀း ---- ေ၀း၊ ေ၀းတဲ့နယ္ေျမ
တစ္ေနရာရွိ----ရွိ၊ ရွိရာမယ္ေလ
နက္ရႈိင္းတဲ့ေတာရဲ႔ ရင္ခြင္မွာေပ်ာ္ေန
သဘာ၀ရဲ့ ရင္ေသြးငယ္ေတြ ----

(စိုင္းထီးဆိုင္၏ “ သဘာ၀ရဲ့ရင္ေသြငယ္္္္“ သီခ်င္းမွ)

“ အဟုန္း၀“ ရြွာက ဘီးလင္းေခ်ာင္းအား ကားယားခြ၍ ထားသည္။ ေခ်ာင္း၏အေရွ႔ ဘက္ကမ္း၌လည္း အဟုန္း၀ရြာရွိသလို ေခ်ာင္း၏အေနာက္ဘက္ကမ္း တြင္လည္း အဟုန္း၀ရြာရွိသည္။ ႏွစ္ရြာလံုးက ဘီးလင္းေခ်ာင္းအား ေမးတင္၍ ထားၾကသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္္္းဆိုင္မဟုတ္ ဓါးလြယ္ခုတ္သ႑ာန္းရွိသည္။ အေနာက္ဖက္ကမ္းရြာက ျမစ္ညွာ ဖက္ပိုက်ၿပီး အေရွ႔ဖက္ကမ္းရြာကမူ ျမစ္ေအာက္ဖက္ပိုက်သည္။ အဟုန္း၀အေနာက္ဖက္ ကမ္းရြာက ဘၤီးလင္းၿမိဳ့ႏွင့္ ကမ္းတဖက္တည္းတြင္ရွိသည္။ ဘီးလင္း၊ဖာပြန္ကားလမ္းႏွင့္လည္း နီးသည္။ ေခ်ာင္းႏွင့္ကားလမ္းအၾကားရွိ “ေက်းေတာရြာ “ ----။ ဘီးလင္းႏွင့္မူ (၇)မိုင္ခန္႔သာ ေ၀းၿပီး ျမင္းလွည္းႏွင့္ သြားလာ၍ ရသည္။ အေနာက္ဖက္ကမ္းရြာက အေရွ႔ဖက္ကမ္းရြာထက္ အိ္မ္ေျခပိုမ်ားၿပီး ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားေနထိုင္ၾကသည္။ ေတာင္ထန္းၿခံလုပ္ငန္းမ်ားရွိၾကသည္။ အမ်ားအားျဖင့္မူ ႀကံစိုက္ပ်ဳိးၾကသည္ကမ်ားသည္။ စပါးစိုက္လုိေသာ္လည္း စီမံကိန္းသီးႏွံ အျဖစ္ ႀကံကိုသာ အာဏာပိုင္အဆက္ဆက္က စိုက္ခိုင္းသျဖင့္ ႀကံကိုသာ စိုက္ၾကရသည္။ ႀကံက စပါးေလာက္ ေတာင္သူတုိ႔အတြက္ တြက္ေျခမကိုက္။ မစိုက္မျဖစ္ အာဏာစက္ေၾကာင့္ သာ စိုက္ေနၾကရသည္။
တံတားခါးက်ဳိးတပ္စခန္း အမွတ္ (၃)ေျချမန္းတပ္ရင္း ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ အဟုန္း၀ အေနာက္ဖက္ကမ္းရြာတုိ႔က ႀတိဂံတစ္ခု၏ အနားစြန္းမ်ားသဖြယ္ ေခ်ာင္းႏွင့္ကားလမ္း ၾကားတြင္ရွိ၍ေနသည္။ ႏွစ္မိုင္ သံုးမိုင္ထက္ မကြာေ၀းၾက။ တပ္စခန္းႏွစ္ခုက ဘီးလင္း၊ ဖာပြန္ကားလမ္းေပၚတြင္ရွိၾကၿပီး ရြာက ေခ်ာင္းနေဘးတြင္ရွိသည္။ ဘီးလင္းမွလာေသာ္ တံတားခါးက်ဳိးတပ္စခန္းအားလြန္လွ်င္ ကားလမ္းမွ္ဖယ္ၿပီး ရြာသို႔သြားသည့္ လွည္းလမ္းရွိ သည္။ လွည္းလမ္းက ႀကံခင္းမ်ားအား ျဖတ္၍ သြားသည္။
က်ေနာ္တို႔ျမင္းလွည္းက တံတားခါးက်ဳိးတပ္စခန္းအား လြန္ခဲ့ၿပီ။ ဂိတ္မွစစ္သားသည္ က်ေနာ္တုိ႔ျမင္းလွည္းအား ခဏမွ်ၾကည့္ၿပီး လမ္းအားပိတ္ထားသည့္ ၀ါးတန္းဂိတ္တံတားအား ဖြင့္ေပး၏။ မည္သို႔မွ် မစစ္ေမး။ အဟုန္း၀ရြာသို႔သြားသည့္ လွည္းလမ္း၀သို႔ေရာက္သည့္အခါ၌ က်ေနာ္တို႔ ျမင္းလွည္းေပၚမွ ဆင္းၾက၏။ တစ္ေယာက္---ႏွစ္ေယာက္--- သံုးေယာက္။ က်ေနာ္တို႔႔၌ လြယ္အိတ္တစ္လံုးသာပါသည္။ လြယ္အိတ္ထဲ၌က အ၀တ္အစားအပိုတစ္စံုစီႏွင့္ ေငြအနည္းငယ္မွ်သာ ---။ ထားေတာ့ ။ တေပါင္းေနသည္ ေဖ်ာ့၍ ေဖ်ာ့၍ လာၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔ တစ္ခုေတာ့ စုိးရိမ္ေနသည္။ ရြာအတြင္း၌ စစ္တပ္ႏွင့္မတိုးမိေစရန္။ ေတြ႔၍ ေမးလား ျမန္းလား လုပ္လာလွ်င္လည္း ျပသာနာမရွိ။ က်ေနာ္တို႔ေျဖရန္ စိတ္ကူးထားၿပီးသာ အေျဖမ်ားကရွိသည္။ ရြာအတြင္းသို႔ လွည္းလမ္းအတိုင္း၀င္လာခဲ့သည္။ ရြာတြင္စစ္ေၾကာင္းမရွိ။ က်ေနာ္မိတ္ေဆြ၏အမည္အားေျပာ၍ ရြာသားတစ္ဦးအား ေမးရသည္။ သူညႊန္းျပသည့္အတုိင္း က်ေနာ္မိတ္ေဆြ၏အိမ္သို႔ေရာက္သည္။ ပထမ၌ က်ေနာ္တို႔အား ေတြ႔ၿပီး က်ေနာ္မိတ္ေဆြ သည္ အံ့ၾသ၍ ေနသည္။ က်ေနာ္ကား အက်ဳိးအေၾကာင္းရွင္းျပၿပီ သူ႔ထံမွ အကူအညီ ေတာင္းသည္။
`“ အေရွ႔ဖက္ကမ္းကူးရင္ေတာ့ ဒီအတုိ္္င္းကူးလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ အရင္လူလႊတ္ၿပီး သတင္းစံုစမ္းအံုးမယ္။ အခုတေလာ ဟုိေကာင္ေတြ အ၀င္အထြက္အၿမဲရွိတယ္`“
က်ေနာ့္မိတ္ေဆြေျပာသည့္ ဟုိအေကာင္ေတြဟူသည္မွာ ခလရ (၉၆) စစ္ေၾကာင္းႏွင့္ (သ က ဆ ဖ)ဟုေခၚေသာ ေသာင္းက်န္းသူဆန္႔က်င္ေရးအဖြဲ႔မ်ားအား ရည္ညႊန္းျခင္း ျဖစ္သည္။ အေရွ႔ဖက္ကမ္းတြင္မူ က်ေနာ္တုိ႔ ဟိုအေကာင္ေတြႏွင့္ ေတြ႔၍မရေတာ့။ အေနာက္ဖက္ကမ္းရြာမွာကဲ့သို႔ ရွင္းျပ၍လည္းမရႏို္င္။ ေခ်ာင္းျခားေသာ ဤအရပ္က ေကအင္ယူ တပ္မဟာ (၁)၏ ေျပာက္က်ားေဒသျဖစ္၍ ေနၿပီ။ န၀တအတြက္မူ စစ္ဆင္ေရး နယ္ေျမ။ အမဲေရာင္အရပ္။ ဤအတြက္ ဤအရပ္တြင္ က်ေနာ္တို႔ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ ဆံုမိ၍ မရ။ ႀကိဳတင္၍ သတင္းစံုစမ္းၿပီးမွ က်ေနာ္တို႔အား က်ေနာ္မိတ္ေဆြမွ အေရွ႔ဖက္ကမ္းသို႔ လုိက္ပို႔ေပးရန္ စီစဥ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္သည္ ပုဇြန္ဆီေရာင္အေသြးမွ ေဖ်ာ့၍လာသည္။ ၀ါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ----။ထုိမွ မႈိုင္းပ်ပ် ---။ အေရာင္မ်ား ေျပာင္လဲ၍ သြားေတာ့ သည္။

(ခ)
ေန၀င္ညကို ကူးျဖတ္ၿပီးမွ
ေရာင္နီသာတဲ့ ေန႔သစ္ကိုေရာက္မယ္
သံသရာလမ္းဟာ မေခ်ာေမြ႔တတ္ေတာ့
ရင္ဆုိင္ႏုိင္ရန္ ခြန္အားျဖည့္ မိငယ္ေရ ----
(ခင္္္ေမာင္တိိုး၏ `“ ခြန္းအားျဖည့္ မိငယ္`“ သီခ်င္းမွ)

တေပါင္း၊ တန္ခူးျဖစ္၍ ေခ်ာင္းျပင္သည္ ေရးသားနည္းၿပီး သဲေသာင္မ်ားျဖင့္ က်ယ္၍ေနသည္။ သဲေသာင္အတြင္းသို႔မဆင္းမွီ ကမ္းပါးစပ္ရွိ မိုးမခပင္ရိပ္အုပ္အုပ္မ်ား ေအာက၌ က်ေနာ္တို႔အားလံုးေခတၱထုိင္ၿပီး ၿငိမ္၍ ေခ်ာင္းေရျပင္နွင့္ ဟုိဖက္ကမ္းဆီသို႔ စူးစုိက္၍ ၾကည္၏။ လဆန္းရက္လေရာင္သည္ ေရျပင္နွင့္ သဲေသာင္ေပၚသို႔ ယိုစီး၍ ဖိိတ္က်ေနသည္။ ေဘာ္ေငြေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္၌ အရာအားလံုးသည္ၿငိမ္သက္၍ေန၏။ ေခ်ာင္းေရသည္ ေလးတြဲ႔စြာျဖင့္ စီးဆင္း၍ေနသည္။ သဲေသာင္ႏွင့္ ျမစ္ျပင္အတြင္း လႈပ္ရွားမႈဟူသည္ ညင္းသြဲ႔စြာစီးဆင္းေနသည့္ ေရအလ်င္သာ။ အရာအားလံုးသည္ သက္ၿငိမ္ ---။အေရွ႔ဖက္ကမ္းရြာဆီမွ ႏြားခေလာက္သံမ်ားအား ႀကိဳးၾကာ၊ ႀကိုးၾကာ ၾကားရ၏။ အိမ္အျပန္ေနာက္က်သည့္ ႏြားရိုင္းတို႔၏ခေလာက္သံ ---။ တခါ တခါတြင္မူ ကာလသားမ်ား၏ သီခ်င္းဆုိသံကိုမူ ခေလာက္သံမ်ားၾကားမွ ၾကားရ၏။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ --- အေရွ႔ဖက္ကမး္ အဟုန္း၀ ရြာကေလးသည္ လေရာင္ဆမ္းသည့္ ညဦးယံ၌ မထူးျခား ---။ ဟိုေကာင္ေတြမရွိ။ သူတုိ႔ရွိပါက ရြာသည္ ဤသို႔မဟုတ္ ---။ တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ ၿငိမ္၍ေန၏။ ၀ပ္၍ေန၏။ တစျပင္ကဲ့သို႔ ---။
“ က်ေနာ္တို႔ ကူးၾကရေအာင္“
က်ေနာ္တို႔အားလံုး မိုးမခရုံအရိပ္မွ ထြက္၏။ ကမ္းပါးမွဆင္းၿပီး သဲေသာင္ျပင္အား ျဖတ္ၾက၏။ ေႏြရက္မ်ားျဖစ္၍ ေခ်ာင္းေရအား တိမ္သည္။ ဒူးဆစ္ျမဳပ္ရုံသာရွိသည္။ လံုခ်ည္အား “မ“ ၿပီး ေရျပင္သုိ႔ ဆင္း၏။ လေရာင္သည္ က်ေနာ္တို႔အားလံုး၏ေက်ာေပၚ၌ ခိုစီး၍ လိုက္လာသည္။ ေရျပင္ထက္မွ လဆန္းရက္လသည္က်ေနာ္အား ေမာ့၍ၾကည့္သည္။ က်ေနာ္ေခါင္းေမာ့လိုက္သည့္အခါ၌ လဆန္းရက္လသည္ က်ေနာ္အား ငုတ္၍ၾကည့္ျပန္သည္။ ကမ္းပါးထိပ္သို႔ က်ေနာ္တို႔ေရာက္သည့္အခါ၌ ရြာမွ ကေလးမ်ား၏အသံမ်ားကိုပင္ ၾကားရ၏။ ရြာသို႔သြားရာ လူသြားလမ္းက ကမ္းပါးႏွင့္ေမွးၿပီး ကပ္လ်က္သြားသည္။ တစ္တီတူးငွက္သည္ က်ေနာ္တုိ႔အား ျမင္ၿပီး လန္႔၍ေအာ္ျမည္ေတာ့သည္။ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွ၀ဲ၍ေအာ္ေနေသာ တစ္တီတူးငွက္၏ ျမည္သံက မရပ္ေတာ့---။ မွိတ္တုတ္--- မိွတ္တုတ္ မီးေရာင္မ်ားက ဟုိမွ --- သည္မွ ေတြ႔ရသည္။ အေရွ႔မွ္သြာေနေသာ က်ေနာ္မိတ္ေဆြသည္ အိမ္၀င္းတစ္ခုအတြင္းသို႔ ၀င္လိုက္သည္။ အိ္မ္ရွင္အား က်ေနာ္မိတ္္္္္ေဆြက ကရင္လိုလွမ္း၍ေခၚလိုက္သည္။ က်ေနာ္တို႔က အိမ္အေရွ႔ သရက္ပင္အုပ္အုပ္၏အရိပ္၌ လေရာင္ကြယ္၍ ေမွာင္ရိပ္ခိုရပ္ေနၾက၏။ က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြႏွင့္ အိမ္ရွင္သည္ ကရင္လိုေျပာေနၾကသည္။ စကားသံအား ၾကားရေသာ္လည္း နားမလည္။ ခဏာၾကာလွ်င္ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးလံုး က်ေနာ္တို႔ ရွိရာ သစ္ပင္အရိပ္ဆီသို႔ လာၾက၏၊
“ သူက ဒီရြာက `ဘီဘဲလ္ခို`ဘဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကိစၥ သူဆက္စီစဥ္ေပးလိမ့္မယ္ “
က်ေနာ္မိတ္ေဆြေျပာသည့္ `ဘီဘဲလ္ခို`ဟူသည္မွာ ကရင္လိုရြာလူႀကီးျဖစ္သည္ကို ေနာင္မွ က်ေနာ္တို႔ သိလာၾကရသည္။ ဤရြာ၌ ရြာလူႀကီးအား ႏွစ္ေယာက္ထားၾက၏။ တစ္ေယာက္က န၀တအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရန္ျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္က ေကာ္သူေလးအာဏာပိုင္တို႔ႏွင့္ဆက္ဆံရန္ျဖစ္သည္။။ ယခုက်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ေတြ႔သည့္ရြာ လူႀကိီးက ေကာ္သူေလးအာဏာပိုင္တို႔ႏွင့္ဆက္ဆံမည္႔သူျဖစ္မည္။ က်ေနာ္က ဆက္သြယ္လို သည့္ ေကအင္ယူမွ `ဖဒို` တစ္ေယာက္၏အမည္အား `ဘီဘဲလ္ခို`ကိုေျပာသည္။ သူက ---
“ မနက္ျဖန္က်မွ ဆက္သြယ္တာေပါ့။ ဒီညေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မဲနေခါင္း ရြာဖက္တတ္အိပ္တာ ေကာင္းမယ္။ ဒီမွာက အခ်ိန္မေရြး ဟုိေကာင္ေတြ ၀င္ထြက္ၾကတယ္။ စိတ္မခ်ရဘူး“
သူ႔စကားအရ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီည ခရီးဆက္ၾကရအံုးမည္။ မဲနေခါင္းရြာက အဟုန္း၀ရြာ၏ အထက္ပိုင္းတြင္ရွိသည္။ ဘီးလင္းေခ်ာင္းေဘးတြင္ပင္ရွိေသာ္လည္း ရြာပတ္၀န္းက်င္က ကြင္းမဟုတ္။ ေတာေတာင္လ်ဳိေျမာင္းတို႔ ရွိသည္။ န၀တစစ္ေၾကာင္းမ်ားလည္း ရုတ္တရက္ ၀င္ ထြက္လႈပ္ရွားမရဲ။ က်ေနာ္တို႔အဖို႔ လံုၿခံဳမႈရွိသည္ဟု ဆုိရမည္။ က်ေနာ္တို႔ အဟုန္း၀ရြာမွ ထြက္ခဲ့၏။ လမ္းျပသည္ ပုဆုိးတစ္ထည္အား ပုခံုးေပၚတင္၍ အေရွ႔မွေလွ်ာက္သည္။ သူ႔ေနာက္မွ က်ေနာ္တို႔ ----။ က်ေနာ္တို႔ ရြာသို႔ ၀င္ခဲ့ေသာ လမ္းဖက္ဆီမွ ေခြးေဟာင္သံစူးစူး၀ါး၀ါးအား ၾကားရသည္။ က်ေနာ္တို႔ေျခလွမ္းမ်ားျမန္၍လာသည္။ စစ္ဆင္ေရးနယ္ေျမ၌ လက္နက္ရွိေသာ ရန္သူအား လက္နက္မရွိေသးသည့္ က်ေနာ္တို႔ မရင္ဆုိင္လိုေသး --- ။ႀကံခင္းမ်ားအား တစ္ခင္းၿပီး တစ္ခင္း ျဖတ္ေက်ာ္ရ၏။ လေရာင္ကိုမူ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာပိုး၍ ထားဆဲ---။

(ဂ)
ပိုင္ဆိုင္တာအားလံုးစြန္႔ကာေလ
မနာလိုစရာလည္းပဲမရွိေတာ့ေပ
ဘယ္သူမဆို အားလုံးတန္းတူေန
ညီအစ္ကိုလို ၾကင္နာမႈနဲ႔ေလ
ေလာကအသစ္တစ္ခု တည္ေန ----
(စိုင္းထီဆိုင္၏ “သဘာ၀ရဲ့ရင္ေသြးငယ္“ သီခ်င္းမွ)

`ေစာဖားကလိုး` က က်ေနာ္ႏွင့္ အလယ္တန္းထိ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း။ ယခုမူ သူက ေကအင္ယူသို႔၀င္ၿပီး ကရင္႔လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအား လုပ္ကိုင္၍ ေနသည္။ ေကအင္ယူ တပ္မဟာ (၁) မဲနေခါင္းနယ္ေျမ၏ အကြက္မွဴး ။ က်ေနာ္တို႔ `ေစာဖားကလို`တို႔ အဖြဲ႔ထံတြင္ ေရာက္ေနသည္မွာ (၃)ရက္ရွိၿပီ။ မဲနေခါင္းေခ်ာင္းရိုးေဘး ႀကံခင္းေစာင့္တဲေလးတြင္ျဖစ္သည္။ မဲနေခါင္းေခ်ာင္းက ဘီးလင္းျမစ္အတြင္းသို႔ စီး၀င္သည့္ ရိုးငယ္ေလးမွ်သာ ---။မိုးအခါတြင္ ေရျပည့္ၿပီး ေႏြဦးမွစ၍ ရိုးငယ္အတြင္းေရမရွိေတာ့။ ဟိုတစ္ကြက္ ၊ သည္တစ္ကြက္ေရအုိင္ငယ္မ်ားသာ က်န္ရွိေတာ့သည္။ ေန႔ခင္းဖက္မ်ားတြင္ ေရေခ်ာင္းငယ္မ်ားအတြင္းဆင္း၍ ငါးဖမ္းၾက၏။ အိုင္ပက္ၾက၏။ ငါးႏုတ္ကေလးမ်ားလည္း ရတတ္ၾက၏။ အမ်ားအားျဖင့္မူ ဖားတစ္ပိုင္း၊ ငါးတစ္ပိုင္းမ်ားကိုသာ အရမ်ား၏။ ဖားေလာင္းမ်ားက လက္မခန္႔ပင္ရွိ၏။ အေရာင္က ညုိမဲမဲ။ ေရစင္ေအာင္ေဆးေသာ္လည္း အခ်ြဲကမေပ်ာက္။ ဖားေလာင္းမ်ားအား သရက္သီးအစိမ္းႏွင့္ ခ်က္စားၾကသည္။ ခ်က္သည္ ဆိုေသာ္လည္း ဆီမပါ။ `ဟန္းေကာ္`တြင္ အခ်ဳိမႈန္႔ ဆားခပ္၍ ျပဳတ္ျခင္းမွ်သာ ---။ ဤရက္အတြင္း က်ေနာ္တို႔ `လူ` တစ္ေယာက္အား ရွာ၍ေနၾကသည္။ ` ဘီဘဲလ္ခို`မ်ား၊ ကင္းသမားမ်ားကိုလည္း လူလႊတ္၍ ရွာခိုင္၏။ လမ္းေလွ်ာက္စကားေျပာစက္မွလည္း ေစာဖားကလို`မွ ေကအင္ယူ၏အျခားစက္မ်ားသုိ႔ ေမး၍ရွာ၏။ မေတြ။ ေပ်ာက္၍ေန၏။ သူကက်ေနာ္တို႔ထက္ တစ္ရက္ႀကိဳထြက္ခဲ့သည္။ ေခ်ာင္းကူး၍ အေရွ႔ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီးကိုမူ က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႔မွမထြက္မွီကတည္းက သိသည္။ အေသအခ်ာပင္ ---။ သို႔ေၾကာင့္ပင္ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ေန႔႔၌ သူ့့့့့့့႔ေနာက္သို႔ အမီလိုက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသို႔ထြက္ရန္ အစီအစဥ္အားလံုးက က်ေနာ္တို႔၏အစီအစဥ္ပင္။ ေကအင္ယူႏွင့္အဆက္အသြယ္ရယူမႈ၊ ဆက္သြယ္ေပးမည့္လမ္းျပ၊ ထြက္ခြာမည့္လမ္းေၾကာင္း အားလံုးအား က်ေနာ္တုိ႔ပင္ စီမံခဲ့ၾက၏၊ သူက အၾကမ္းဖ်င္းမွ်သာ သိ၏။ဘယ္ရြာကို သြားမည္ဟူ၍မွ်သာ ---။ အေသးစိတ္ကုိမူ မသိ။ သူႏွင့္က်ေနာ္တို႔အားလံုးအတူတူူထြက္ၾကရန္ စီမံထားၾက၏။ ဤအတြင္းသူက အစုိးရိမ္လြန္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္းထြက္သြားခဲ့၏။ ယခုမူ (၄)ေျမာက္ခဲ့ၿပီ။ သူ႔သတင္းအား လံုး၀မရေသး။ ေကအင္ယူမွ မည္သည့္အဖြဲ႔ႏွင့္မွ်လည္း ေတြ႔သည္ဟု မၾကားရ။ ရြာသားမ်ား ေတြ႔ခဲ့သည္ဟူ၍လည္း သတင္းမရ။ သူဘယ္ေရာက္လုိ႔ေနမည္နည္း။ မတတ္ႏို္င္---။ ျဖစ္ႏို္င္သည္က ႏွစ္လမ္းရွိသည္။ ေကအင္ယူႏွင့္အဆက္အသြယ္မရသည့္အတြက္ ျပည္တြင္းသို႔ လ်ဳိ႔၀ွက္စြာျပန္၀င္သြားၿပီး တစ္ေနရာ ရာတြင္ ေရွာင္၍ေနသည္လား။ ဒါမွမဟုတ္ န၀တစစ္ေၾကာင္းႏွင့္တုိးမိၿပီး အဖမ္းခံရသြားၿပီးလား။ ၿမိဳ့၇ွိ သူေနအိမ္ကိုေတာ့ျပန္၍မရ။ အဖမ္းခံရမည္သာျဖစ္မည္။ အန္အယ္လ္ဒီ၏ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ၿမဳိ့၏စည္းရုံးေရးေကာ္မတီဥကၠဌတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သူသည္ ေကာ္မရွင္သို႔ၿမိဳ့နယ္ စည္းရုံးေရးအမႈေဆာင္စာရင္း လိမ္ညာ၍တင္သည္ဟူသည့္ စြဲခ်က္ႏွင့္သူ႔အား ရုံးတင္မည္ကို က်ေနာတုိ႔ ႀကိဳ၍သိထားၾကသည္။ အမွန္ေတာ့ ေလ်ာ့သြားေသာ ၿမဳိ႔နယ္စည္းရုံးေရး အမႈေဆာင္အခ်ဳိ႔၏ေနရာတြင္ အသစ္ေရြးခ်ယ္သည့္ အမႈေဆာင္အမည္စာရင္းအသစ္အား ေကာ္မရွင္သို႔ ဥကၠဌအေနျဖင့္လက္မွတ္ထိုးၿပီး သူတင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကိုန၀တမွ အမည္စာရင္းႏွစ္ခု မတူညီ၍ လိမ္ညာျခင္းျဖစ္သည္ဟူ၍ စြပ္စြဲၿပီး ဖမ္းရန္ျဖစ္သည္။ အန္အယ္လ္ဒီ၏ လိုင္းသံုးလိုင္း မဟာဗ်ဴဟာအလြန္န၀တမွ အန္အယ္လ္ဒီအား ၿမိဳ႔နယ္အဆင့္ထိ ထုိးစစ္ဆင္လာေသာ စစ္္ဆင္ေရးျဖစ္သည္။
သူ႔သတင္းတိတိက်က်မရဘဲ က်ေနာ္တို႔ ဤအနီးအပါးမွ ထြက္ခြာသြား၍မရ။ မာနယ္ ပေလာသို႔ တတ္သြား၍ မျဖစ္။ သူ႔သတင္းအား တိတိပပသိရမွသာ က်ေနာတို႔ ဘာဆက္ လုပ္၍ရမည္ကို ဆံုးျဖတ္ရမည္။ `ေစာဖားကလိုး`ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ယာယီစခန္းခ်ေနထိုင္သည့္ တဲငယ္သည္ မဲနေခါင္းေခ်ာင္းရိုး၏ ကမ္းပါးထိပ္တြင္ပင္။ ရိုးေခ်ာင္း ၏တစ္ဖက္ကမ္းပါးသည္ က်ေနာတို႔ရွိသည့္ဖက္ထက္နိမ့္သျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔က အေပၚစီးမွ ေနရာယူထားသကဲ့သို႔ ရွိ၏။ ေရမရွိေတာ့ေသာ္လည္း ေခ်ာင္းရိုးကမ္းပါးေစာက္နက္သျဖင့္ အလြယ္တကူ တဖက္ကမ္းမွ ကူးမလာႏိုင္။ တစ္ဖက္ကမ္း၏ ဟုိမွာဖက္တြင္လည္း ဖုန္းဆိုးေတာမ်ားသာရွိ၍ မ်က္ကြယ္၊ က်ည္ကြယ္မွ်ပင္မရ။ က်ေနာ္တို႔က အေပၚစီးမွ ႀကဳိ၍ေတြ႔ျမင္ႏို္င္သည္။ ညေနသံုးနာရီ၀န္က်င္းတြင္ ပံုမွန္ညေနစားအား စားၾကၿပီးျဖစ္သည္။ မနက္စားကိုမူ (၇)နာရီိိခန္႔ စားၾက၏။ တဲေဘး၌မိုးကားစအားျဖန္႔ခင္း၍ ဟန္းေကာမ်ားအတြင္းမွ ထမင္းကိုပံု၏။ ထိုေနာက္ --- ႏွမ္းငပိ။ ၿပီးလွ်င္ --- က်ေနာ္တို႔.၏ ဟင္းလ်ားျဖစ္သည့္ ဖားေလာင္းႏွင့္သရက္သီး။ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ၀ိုင္းထုိင္၍ စားၾက၏။ ထမင္းပူပူ၊ ငရုတ္သီးစပ္စပ္ႏွင့္ သရက္သီးခ်ဥ္ခ်ဥ္ႏွင့္ ဖားေလာင္း ခ်ြဲခ်ြဲ ---။ ေခ်ာင္းကမ္းပါးတဖက္ ဖုန္းဆုိးေတာမွ လက္နက္ကိုင္စစ္သား တစ္ေယာက္အား ရိပ္ခနဲ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ `ပိြဳင့္`ေျပးလာသူျဖစ္မည္။ `ေစာဖားကလို`သည္ သူ႔ေဘးမွ ကာဘုိင္ရိုင္ဖယ္ေသနတ္အားဆြဲၿပီး ကမ္းပါးထိပ္ရွိ သစ္ပင္ေဘးသို႔ ေျပး၍ ၀ပ္လိုက္သည္။ သူ႔ရဲေဘာ္ႏွစ္ေယာက္သည္လည္း သူႏွင့္ယွဥ္၍ ေနရာယူၿပီး တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ၾကည့္ေနၾကသည္။ က်ေနာ္၏အသိက က်ေနာ့္အား ညႊန္းၾကားေန၏။ ေနရာယူရန္ ---။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ့္ ခႏၥာကိုယ္မ်ားက မလႈပ္ရွား---။ ထမင္း၀ုိင္းတြင္ ထုိင္လ်က္ရွိေနေသး၏။ တဖက္ကမ္းဖုန္းဆုိးေတာမွ လက္နက္ကိုင္စစ္သားမ်ားေပၚလာျပန္သည္။ တစ္ေယာက္၊ ေနာက္----တစ္ေယာက္ ။ ပစ္ခတ္သံကိုမူ မၾကားရ။ က်ေနာ္က လႈပ္၍မရေသး။
“ လူမွားမယ္၊ လူမွားမယ္။ `ေက်ာ္ဖားလူ` လူေတြ“
`ေစာဖားကလိုး` က သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား ေျပာရင္းသစ္ပင္ကြယ္မွ ျပန္ထထားသည္။ ဤအခ်ိန္ထိ က်ေနာ္တုိ႔က လႈပ္ရွား၍မရေသး။ ထမင္းလုတ္အား လက္တြင္ဆုပ္လ်က္---။ တစ္ဖက္ကမ္းမွရဲေဘာ္မ်ား ေခ်ာင္းရိုးငယ္အား ကူးလားၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔ ထမင္း၀ိုင္းေဘးတြင္ပင္ထုိင္ၾက၏။ သူတုိ႔ကိုင္သည့္လက္နက္မ်ားတြင္ န၀တစစ္တပ္မွသံုး သည့္ ဘီေအ (၆၃) ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္မ်ားလည္းပါသည္။ ယူနီေဖာင္းက ၫိုပုတ္ပုတ္ ----။ လက္ေမာင္းတံဆိပ္မွာမူ မပါ။ `ေက်ာ္ဖားလူ`အဖြဲ႔က ေကအင္ယူ၏ေဒသခံ ျပည္သူ႔ ေျပာက္က်ားတပ္ဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ ဤနယ္တြင္ေတာ့ တုိက္ခိုက္ေရးတြင္ နာမည္ရသည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္ သည္။ `ေက်ာ္ဖားလူ`ႏွင့္ `ေစာဖားကလိုး`တို႔ ကရင္လိုေျပာေနၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔ က နားမလည္။ ထမင္းကိုသာ ဆက္၍စားေနၾကသည္။ ကရင္လိုေျပာၿပီး `ေစာဖားကလို`က က်ေနာ္အား ဗမာလိုျပန္ေျပာသည္။
“ မနက္က အဟုန္း၀နဲ႔ ေျမာက္သူေဌးကုန္းၾကားက ေတာင္းထန္ေတာထဲမွာ အသားျဖဴျဖဴပိန္ပိန္နဲ႔ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို `ေက်ာ္ဖား လူ`တုိ႔အဖြဲ႔က ေတြ႔လို႔ ေမးျမန္းၾကည္တယ္။ ဘာမွေမးလုိ႔မရဘူး။ နာမည္လဲမေျပာဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လြယ္အိတ္ထဲမွာ အဂၤလိပ္စာအုပ္ရယ္၊ မွတ္တမ္စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ တုိက္ပံု အင္က်ီေတြေတြ႔တယ္---၊ ဒါနဲ႔ ----“
`ေစာဖားကလိုး`က သူ႔စကားအား `ဒါနဲ႔` ႏွင့္ရပ္ထား၏။ က်ေနာ္ရင္ထဲထိတ္သြား၏။ ဒါနဲ႔--- ဘာျဖစ္သလဲ ---။
“ဘာမွေမးလို႔မရလို႔ ဖမ္းၿပီး ဗိုလ္မိေခ်ာင္းဆီ သြားပို႔ခဲ့တယ္“
ဗိုလ္မိေခ်ာင္းက ေကအင္ယူတပ္မဟာ(၁) သထံုခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး.၏ သထံုၿမိဳ့နယ္ ဥကၠဌျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တို႔က သူ႔ထံသို႔လည္း က်ေနာ္တုိ႔ရွာေနသူ၏ပံုပန္းသ႑ာန္ႏွင့္ အက်ဳိးအေၾကာင္းအား ဆက္သြယ္ေရးစက္ျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားထားၿပီးၿပီ။ စိုရိမ္စရာမရွိေတာ့ ---။က်ေနာ္တို႔၏ အမတ္မင္းအား ျပန္ေတြ႔ၿပီး။ က်ေနာ္တုိ႔သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးႏုိင္ၾကေတာ့၏။ ဖားေလာင္းတစ္ေကာင္အား ဟန္းေကာအတြင္းမွ ခပ္၍ စားလုိက္၏။ လည္ေခ်ာင္းအတြင္း ခ်ြဲ၍၀င္သြား၏။ ဗိုလ္မိေခ်ာင္းတို႔က က်ခပ္ေခ်ာင္း ေတာင္ေပၚတြင္ စခန္းခ်ေနၾကသည္။

(ဃ)
ဒီကမၻာမွာ စစ္ ---- စစ္၊ စစ္မျဖစ္ရာေျမ
တစ္ေနရာရွိ ---ရွိ၊ ရွိရမယ္ေလ
ထာ၀ရၿငိမ္ခ်မ္းမႈရွာကာ ေပ်ာ္ရႊင္ေန
သဘာ၀ရဲ့ရင္ေသြးငယ္ေတြ ----
(စိုင္းထီဆုိင္၏ `သဘာ၀ရဲ့ရင္ေသြးငယ္`သီခ်င္းမွ )

က်ခပ္ေခ်ာင္းေတာင္ေပၚသို႔ေရာက္လွ်င္ ေတာင္ရိုးအတုိင္းေလွ်ာက္၏။ ေတာင္ေပၚသို႔ ေရာက္လွ်င္ ဘီးလင္းၿမိဳ့အား လွမ္း၍ျမင္ရသည္။ သဲသဲကြဲကြဲမဟုတ္။ ဤအရာကေစ်း၊ ဟုိ အရာက စာသင္ေက်ာင္း၊ သည္အရာက ေဆးရုံဟူ၍ ခြဲျခား၍ရသည္။ ေတာင္ရိုးေပၚမွတဆင့္ သြယ္ဆင္းသြားေသာ ေတာင္ႏွာေမာင္အတုိင္းဖဲ့၍ဆင္းၾကသည္။ ဤအတုိင္းဆက္၍သြားပါက က်ခပ္ေခ်ာင္းရြာသို႔ေရာက္္မည္။ က်ေနာ္တို႔က ရြာဆီသို႔ မသြား---။ ဂငယ္သ႑ာန္ ျပန္၍ေကြ႔ပတ္ေနသည့္ လက္ေမာင္းသြယ္ေတာင္ရိုးအတုိင္းေလွ်ာက္ခဲ့၏။ ၀ါးရုံေတာမ်ား အတြင္းသို႔ တိုး၀င္ခဲ့ၾက၏။ လူသြားလမ္းဟူ၍ မေတြ႔ရေတာ့----။လမ္းေဖ်ာက္ထားသည္လား။ ၀ါးရြက္ေၾကြမ်ားဖံုးလႊမ္း၍ လမ္းမေတြ႔ရေတာ့သည္လား။ မေျပာတတ္။ ၀ါးရုံပင္ေအာက္၌ ေကအင္အယ္လ္ေအ ရဲေဘာ္ေလးႏွစ္ဦးကင္းေစာင့္ေနသည္ကိုမူ ေတြ႔ရ၏။ သူုတို႔ ႏွစ္ေယာက္၏အေနာက္၌ ေနာက္ထပ္သံုးေယာက္အား ေတြ႔ရျပန္သည္။ RPJ နံပါတ္ (၅)တစ္လက္အား သူတုိ႔ထဲမွ တစ္ေယာက္ကား ကိုင္ေဆာင္ထားသည္။။ ကင္းရွည္ထုတ္ထား ေသာ ကင္းတပ္စိတ္တစ္စိတ္ျဖစ္မည္။ က်ေနာ္တုိ႔လာမည္ကို ႀကိဳသိ၍လားမသိ။ သူတုိ႔ မည္သို႔မွ် ေမးျမန္းျခင္းမရွိ။ ကင္းတပ္စိတ္အားလြန္ခဲ့သည္။ ၀ါးရုံရိပ္မ်ားေအာက္၌ ေကအန္အယ္လ္ေအ ရဲေဘာ္္မ်ားအား ေတြရ၏။ဟိုနားတစ္စု ၊ သည္နားတစ္စု။ တခ်ဳိ႔က ပုခတ္ေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္း၍ နားေနၾကသည္။ တခ်ဳိ႔က ထမင္းစားလ်က္----။ ေနေပ်ာက္မ်ားက ၀ါးရြက္မ်ားအၾကားမွ ခုန္ဆင္း၍ သူတို႔အေပၚသို႔ ျဖန္႔က်ဲထား ၏။`ေအာ္ေမ`ဟူ၍ ထမင္းစားေနသူမ်ားက က်ေနာ္တို႔အား ထမင္းစားေခၚၾက၏။ တစ္ရာေက်ာ္ခန္႔ရွိေသာ စစ္ေၾကာင္းသည္ ၿငိမ္သက္၍ေနသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ေရာက္ေတာ့ ဗိုလ္မိေခ်ာင္းတုိ႔ ထမင္းစား၍ ေနၾကသည္။ ဗိုလ္မိေခ်ာင္းတို႔ႏွင့္အတူ သူလဲ ထမင္းစား ေနသည္။ က်ေနာ္တို႔ သူ႔အနားတြင္ ၀င္ထုိင္လိုက္ၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔အားျမင္၍ သူ႔ မ်က္လံုးသည္ ၀င္းလက္၍ သြားသည္။ ၿပီးလွ်င္ ---။ က်ေနာ္တို႔အား ၾကည့္ေနေသာ သူ႔အၾကည့္က မႈန္မႈိင္းသြားျပန္သည္။ သူ႔အၾကည့္အား က်ေနာ္အားမရ။ သံုးေလးရက္အတြင္း သူသည္ `က်ဳံ႔` က်၍သြားသည္။ ပိန္ပါးေသာ ခႏၥာသည္ ေအာက္ခံအက်ီမပါေသာ တုိက္ပံု အင္က်ီအနက္ေရာင္ေအာက္၌ ေသးငယ္သြားသည္ဟုထင္မိ၏။ လက္ေကာက္၀တ္ေနရာ၌ ႀကိဳးရာအစင္းေၾကာင္းသည္ သူေသာသူ႔အသား၌ထင္၍ေနသည္။ က်ေနာ္က မ်က္လံုး အၾကည့္အား လႊဲလိုက္၏။ `ဟ`ေနသည့္ တုိက္ပံုအင္က်ီေအာက္မွ သူ႔၏ရင္သည္ မို႔လာလိုက္၊ ခ်ပ္သြားလိုက္ႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈ ျမန္ေနသည္။
သူႏွင့္ျပန္ဆံုၿပီးျဖစ္၍ က်ေနာ္္္တို႔၏ ခရီးအား ဆက္ၾကရေတာ့မည္။ မာနယ္ပေလာဆီသို႔ ----။ မာနယ္ပေလာက တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ အင္အားစုမ်ားတုိ႔ ေပါင္းဆံုစုစည္းရာအရပ္ ---။ ၿပီးလွ်င္ စစ္အာဏာရွင္တို႔အား လက္နက္ ကိုင္ေတာ္လွန္ေသာ ခံတေေ ---။လြတ္ေျမာက္ေရးတုိက္ပြဲတို၏ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ ----။စစ္တုိက္ေလယာဥ္အုုပ္စုတစ္စု ပ်ံသန္းလာေသာ အသံမ်ားအား ဆူညံစြာၾကားရ၏။ PC-6 / PC-7 အမ်ဳိးအစား စစ္တုိက္ေလယာဥ္မ်ား ----။ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွ ျဖတ္၍ပ်ံသန္း သြားၾကသည္။ ထြီးပါး၀ီးက်ဳိး၊ ေနာ္တ၊ မယ္ေညာခီးႏွင့္မာနယ္ပေလာ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမ်ား သို႔စစ္အုပ္စုမွ ထိုးစစ္ဆင္ရန္ ပ်ံသန္းသြားၾကျခင္းျဖစ္သည္း။ န၀တက ျပည္တြင္းစစ္အား ေလေၾကာင္းမွပင္ စစ္ဆင္၍ တိုက္ေနၾကပါပေကာလား။


ေရႊအိမ္စည္


၂၀၀၉ခုႏွစ္ မတ္လ(၉)ရက္ေန႕တြင္ မစၨ်ိမ၌ေဖာ္ျပခဲ့သည္။