ေနေရာင္မခတဲ့ေတာင္ေတြဆီမွာ

(ေရႊအိမ္စည္)

(၁)
`ေစာထ´ႏွင့္`ေစာဖုိးထ´ရြာက နာရီ၀က္ခန္႔ေျခလ်င္ေလွ်ာက္လွ်င္ ေရာက္၏။ မေ၀း…..။ အတတ္အဆင္းမရွိသည့္အတြက္လည္း ပင္ပန္းသည့္ခရီးမဟုတ္ဟု ထင္မိ၏။ သို႔ေသာ္ ….. `ႏြားေလးခို´ေဆးခန္းအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔ႏွင့္အတူ ေဆးပစၥည္းမ်ားပါလာသည္။ D5W ႏွင့္ D5S ဆားရည္ပုလင္းမ်ားပင္ စကၠဴပါကင္မ်ားႏွင့္ ၆-ပါကင္ပါ၏။ အျခားေဆးမ်ားႏွင့္ဆိုလွ်င္ …..အထမ္းသမား ၅-ေယာက္ခန္႔ထမ္းရမည့္ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည္။ ေစာထက ရြာမဟုတ္….ေစ်းတန္းျဖစ္္၍ ရြာလူႀကီးဆီသြားၿပီး `၀န္ထမ္း´ေတာင္း၍မရ…..။ အထမ္းသမားငွားရန္လည္းမလြယ္….။ ၀န္တင္`လား`ရွာ၍လည္းမရ…..။ခက္ၿပီ။ မုိးက စဲသြားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း အံု႔မႈိင္း၍ေနေသးသည္။ ေနမ၀င္မွီ `ေစာဖုိးထ´သို႔ အေရာက္သြားၾကရမည္။ `ေစာဖုိးထ´ေရာက္မွ ညစား ထမင္းခ်က္စားၾကမည္။ မတတ္ႏုိင္…..။ က်ေနာ္တုိ႔ ၄-ေယာက္ပင္ ေဆးပစၥည္းမ်ားအား ထမ္းပိုး၍ သြားရန္သာ ရွိေတာ့၏။ မွ်၍ခြဲၾက၏။ တစ္ေယာက္လွ်င္ ၁၅-ကီလိုခန္႔ ထမ္းပိုးရန္ ေ၀စုရ၏။ ထမ္းပိုးစရာက မရွိ….။ မတတ္ႏုိင္….။ လုံခ်ည္ကြင္းအတြင္း စုပံုထည့္ၿပီး လံုခ်ည္ကြင္းသိုင္း၍ ထမ္းၾကရေတာ့၏။ ေက်ာပိုးအိတ္အတြင္း ထည့္၍ထမ္းပိုးရျခင္းမဟုတ္သည့္အတြက္ ပစၥည္းမ်ားက ေက်ာေပၚတြင္ ေနသားမက်။ ဟန္ခ်က္မညီ….။ ဟန္ခ်က္မက်သည့္အတြက္ ထမ္းရသည္မွာ ပုိ၍ခက္ခဲ၏။ ေလးသည္ဟု ပိုထင္ရသည္။
ေစာထမွ ထြက္သည့္ခရီးတြင္ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္အတူ `အမိုးႀကီး´ တစ္ဦးလည္းပါသည္။ သူလည္း KNU၏ ေညာင္ေလးပင္ခရိုင္၊ ေက်ာက္ႀကီးၿမိဳ့နယ္သို႔ပင္ သြားမည္ျဖစ္သည္။ သူ၏ခင္ပြန္းက KNU ေက်ာက္ႀကီးၿမိဳ့နယ္ဥကၠဌ……။ ဖဒိုအယ္မွဴး….။ ဖဒိုအယ္မွဴးက ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ခဲ့ဖူး၏။ ဖဒိုမန္းရွားႏွင့္သက္တူရြယ္တူခန္႔ရွိမည္။ သူတုိ႔အိမ္ကေလးက `ဟိတုိးထ´ ေခ်ာင္းေဘးတြင္ ေခ်ာင္းအား မ်က္ႏွာမူ၍ေဆာက္ထား၏။ သက္ကယ္မုိး၊ သဲပြက္ခင္း၊ သဲပြတ္ကာ တဲအိမ္ေလးမွ်သာ….။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ေနၾက၏။ ခေလးမ်ားကိုမူ `ေဖြးေဖၚလူ´ေက်ာင္းတြင္ထား၏။ `ေဖြးေဖၚလူ´ေက်ာင္းက KNUပညာေရးဌာနမွဖြင့္ထားသည့္ အထက္တန္းေက်ာင္းျဖစ္သည္။ နယ္ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ `ေဘာ္ဒါ´ရွိသည္။ `ေဖြးေဖၚလူ´ရြာက မိႈင္းလံုးႀကီးေခ်ာင္းေဘးတြင္ရွိသည္။ `ေဖြးေဖၚလူ´တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမေနသည္။ အျခားKNU၏စစ္ဖက္နယ္ဖက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း ေနၾကသည္။ ထုိစဥ္က ….. ေဖြးေဖၚလူသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြာ ……။

(၂)
ေစာထေစ်းတန္းအားလြန္သည္ႏွင့္ ေတာင္ၾကားလြင္ျပင္ငယ္အတြင္းသို႔ ေရာက္သည္။ လူသြားလမ္းက ဖံုသည္။ လမ္းေဘး၀ဲယာတြင္မူ ခါးေစာင္းခန္႔ရွိမည့္ ျမက္ရိုင္းပင္မ်ား….။ ေတာင္ၾကားလြင္ျပင္ဆိုေသာ္လည္း ျမင့္မားသည့္ေတာင္တန္းႀကီးမ်ားက အေ၀းတြင္ …. အထပ္ထပ္ႏွင့္….။ အခ်ဳိ႔က စိမ္းၫုိ၍ေနသည္။ အခ်ဳိ႔က ျပာမႈိင္းမိႈင္း ….။ ေတာင္ၾကားလြင္ျပင္ကေရညီျပင္ကဲ့သို႔ ျပန္႔ျပဴးေနသည္မဟုတ္…..ေတာင္တန္းငယ္မ်ား၊ ဆင္ေျခေလ်ာမ်ားႏွင့္ …..။ ေတာင္ကုန္းငယ္မ်ားတြင္ သစ္ႀကီး၀ါးႀကီးဟူ၍မရွိ…..ေျပာင္၍ေနသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးေလးႏွစ္ခန္႔က ေတာင္ယာခုတ္ထားသည့္ ေတာင္ယာကုန္းေဟာင္းမ်ားျဖစ္မည္။
ေဘာလံုးကြင္းတစ္ခုအား က်ေနာ္တုိ႔ျဖတ္ၾကသည္။ ေဘာလံုးကြင္ဟုဆုိေသာ္လည္း ကြင္းအတြင္း ျမက္ရိုင္းမ်ားက ေပါင္လယ္ခန္႔ ေတာထ၍ေနသည္။ ေဘာလံုးကြင္း၏တစ္ဖက္၌ၿခံစည္းရုိးပ်က္တစ္ခုအား ေတြ႔ရ၏။ စည္းရိုး၏အတြင္းဖက္၌မူ ၿပိဳေနသည့္တဲတန္းရွည္ ႏွစ္ခုအားေတြ႔ရ၏။ ဘားတုိက္ေဟာင္းမ်ားျဖစ္ခဲ့ဟန္တူသည္။
`အဲ့ဒါ …ေစာထ Camp ေလ၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း (၂၁၀) ေနရာေဟာင္းေပါ့…..´
ေစာထစခန္း…..။
၁၉၈၈ …..စက္တင္ဘာအာဏာသိမ္းၿပီးသည့္ေနာက္ ….သပိတ္စခန္းအသီးသီးမွ သပိတ္တပ္သားတုိ႔ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲရန္ နယ္စပ္ေဒသအသီးသီးသို႔ ေတာခုိခဲ့ၾကသည္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားက အမ်ားစုျဖစ္သည္။ ဓါး၊ ဓါးခ်င္း၊ လွံ၊လွံခ်င္း ၀ါဒီတုိ႔အား ရင္ဆုိင္ရန္မွာ လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲမွတပါး ….အျခားမရွိ။ အစုလုိက္၊အၿပံဳလိုက္ေတာခိုၾကသည္။ သပိတ္စခန္းႏွင့္အနီးဆံုး လြတ္ေျမာက္ေဒသဆီသို႔…..။
ေဇယ်၀တီ၊ ျဖဴး၊ ေတာင္ငူ၊ အုတ္တြင္း၊ ကညႊတ္ကြင္းဘက္မွ သပိတ္တပ္္သားတုိ႔ ေစာထသို႔ေရာက္ၿပီး ဤေနရာတြင္ စခန္းတည္ခဲ့ၾက၏။ ေစာထ Camp…..။ ထုိစဥ္က ေစာထ Campတြင္ သပိတ္တပ္သား သံုးရာခန္႔ရွိမည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္းပါသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ၂၀-ခန္႔ပင္ရွိမည္။ ထုိအထဲ၌ …..ကိုေက်ာ္ဦးလည္းပါသည္။ သူက ….ေဇယ်၀တီသားျဖစ္သည္။ ညီအကို၂-ေယာက္ရွိသည့္အနက္ သူက အငယ္ျဖစ္သည္။ သူ႔အကိုကမူ အာဏာသိမ္းစစ္တပ္အတြင္း၌….။ သူက အာဏာသိမ္းစစ္အုပ္စုအား လက္နက္ကိုင္၍ေတာ္လွန္ရန္ ေစာထသို႔ ေရာက္လာခဲ့၏။ ထုိစဥ္က သူ႔အသက္သည္ ၂၀-၀န္းက်င္သာရွိေသး၏။ အသားၫုိၫိုပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ႏွင့္….။ ဆံပင္အားေဘးခြဲ၍ သပ္ရပ္စြာ ဖီးေလ့ရွိသည္။ ၿမိဳ့ျပမွေရာက္လာသည့္ ေက်ာင္းသားတုိ႔ ပထမဦးစြာရင္ဆုိင္ရသည္က ….. `ငွက္ဖ်ား´။ ေစာထသို႔ေရာက္ၿပီး ၁၀-ရက္ခန္႔ၾကာသည္ႏွင့္ ငွက္ဖ်ား၏ထုးိစစ္ဆင္မႈအား အားလံုးခံရသည္။ အလူးအလဲ….။ လူနာကမ်ားၿပီး ေဆး၀ါးကနည္းနည္း….ကုသမႈက မျပည့္စံု…..။ ဤအထဲ ကိုေက်ာ္ဥၤီးသည္ ငွက္ဖ်ားဒဏ္အခံရဆံုးဟုဆိုရမည္။ ငွက္ဖ်ားဖ်က္ေဆးအား ပဲေလွာ္စားသလုိ စားေနရသည္။ ထုိစဥ္က ….ငွက္ဖ်ားဖ်က္ေဆးက `ဖန္စီမက္´ဟုေခၚသည့္ ေဆးျဖစ္သည္။ ကိုေက်ာ္ဦးႏွင့္`ဖန္စီမက္´ပ်က္သည္မရွိခဲ့။ ထုိေၾကာင့္ပင္ သူ႔အား ရဲေဘာ္မ်ားက ေက်ာ္ဦးဟု မေခၚၾက၊ ဖန္စီမက္ဟု ပင္ ေခၚၾကေတာ့၏။ ေစာထစခန္းေကာ္မတီအားဖြဲ႔၏။ ရွစ္ဦးႏွင့္ဖြဲ႔သည့္ ရွစ္ဦးေကာ္မတီျဖစ္သည္။ ေကာ္မတီတြင္ ကိုေက်ာ္ဦးလည္းပါသည္။ ဒု-စစ္ေရးတာ၀န္ခံအျဖစ္ႏွင့္…..။ ABSDF အားဖြဲ႔စည္းၿပီးသည့္အခါ၌ ေစာထစခန္းသည္ ABSDF၏ တပ္ရင္း(၂၁၀) ျဖစ္လာသည္။ တပ္ရင္း (၂၁၀)တြင္ ကိုေက်ာ္ဦးက တပ္ခြဲမွဴး….။
က်ေနာ္တုိ႔ ေစာထ Campေဟာင္းေနရာအား ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ လမ္းသည္ ဆင္ေျခေလ်ာ ေျပေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ဆင္းသြား၏။ ေစာထ Camp ႏွင့္ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တပ္ရင္း ၂၁၀-၏ေနရာေဟာင္းက အေနာက္တြင္က်န္ခဲ့ၿပီ။
ထုိစဥ္က က်ေနာ္မေတြးမိ။ ေနာက္ ….ဆယ္ႏွစ္….တစ္ခုေသာ ေအာက္တုိဘာတြင္ ဤစခန္းမွ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္တစ္ေယာက္သည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ့ရွိ စစ္အုပ္စု၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ရာ ျမန္မာသံရုံးအား ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ၀င္ေရာက္စီးနင္းသိမ္းပိုက္သည့္ ေပ်ာက္က်ားတပ္ဖြဲ႔အား ဦးေဆာင္ခဲ့ေလမည္ဟု …..။
ေစာဖုိးထရြာအတြင္းသို႔ ၀င္ခဲ့သည္။ ရြာအ၀င္လမ္းက ေမာ့ေမာ့ေလးတတ္သြားရသည္။ ရြာက ကုန္းမုိ႔မို႔ေပၚ၌ တည္ထားေသာရြာ….။ ရြာအတြင္းရွိ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမွ ဓမၼေတးသံအားၾကားရ၏။ ေခါင္းေလာင္းထုိးသံႏွင့္၀တ္ျပဳဆုေတာင္းသံတုိ႔အား ရြာအတြင္း ပ်ံ႔လႊင့္၍ေနသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတးသံမ်ား….။ ဘာသာတရားဆရာတုိ႔ကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္း၍ ဓမၼေတးမ်ားအား ရြတ္ဆိုၾက၏။
အေမရိကန္သမၼတႀကီးတစ္ဦးကမူ …..`ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔စစ္ခင္းေနၾကရတာပါ´ဟု ဆိုသည္။ စစ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ……။

၂၀၀၉ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၌ Mizzima တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။